ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΣΚΟΥΡΚΩΝ

Φέτος έκοψα για πρώτη φορά παραφυάδες 2 πλαισίων (πολύ μικρές) τέλη Αυγούστου. Ξεκίνησα καθημερινή τροφοδοσία με σιρόπι και γυρεοπιττα για να προλάβουν έως το χειμώνα να αναπτυχθούν. Όμως κάποιοι άλλοι είχαν διαφορετική γνώμη από εμένα. Ποιο συγκεκριμένα οι σκούρκοι που έκαναν συνεχείς επιθέσεις στα μελισσάκια και τα εξολόθρευαν. Μετά από διάφορα πειράματα κατέληξα στην εξής τεχνική: 3 ml furadam ή 3 gr (μισό κουταλάκι του γλυκού) lanete σε 100 ml νερό. Με αυτό ανακατεύουμε γατοτροφή  ή ψαράκια και τα βάζουμε κοντά στις εισόδους των κυψελών. Οι σκούρκοι  παίρνουν την δηλητηριασμένη τροφή και την μεταφέρουν στην φωλιά τους. Εκεί ταΐζουν και τους γόνους τους με αποτέλεσμα τον πραγματική εξολόθρευση τους. Τα συγκεκριμένα φάρμακα είναι  άοσμα και δεν τα αντιλαμβάνονται οι ομολογουμένως πανέξυπνοι σκούρκοι.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΧΕΙΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ.  ΕΙΝΑΙ ΙΣΧΥΡΟΤΑΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ

Συνταγή και τρόπος παρασκευής γυρεόπιττας

ΥΛΙΚΑ

1.                  25 % φρέσκια ή αποξηραμένη γύρη

2.                  25 %  σογιάλευρο κατάλληλο για μελισσοκομική χρήση

3.                  50 % ζάχαρη άχνη

4.                  Λίγο μέλι (όσο πάρει)

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Βάζουμε τη γύρη με λίγο χλιαρό νερό στο μπλέντερ μέχρι να γίνει χυλός.

Έπειτα αρχίζουμε να ζυμώνουμε όλα τα υλικά προσθέτοντας σιγά σιγά το μέλι μέχρι να γίνει ένα σφιχτό ζυμάρι όπως η ζύμη  για το ψωμί. Έπειτα χωρίζουμε την ζύμη σε κομμάτια και την αφήνουμε 2 – 3 μέρες να ξεραθεί επιφανειακά και έπειτα την κλείνουμε με μεμβράνη τροφίμων. Δεν πρέπει να την συσκευάσουμε αμέσως γιατί όπου μείνει αέρας ανάμεσα στη συσκευασία και την ζύμη με την «βοήθεια»  της υγρασίας  θα αναπτυχτεί μούχλα.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ

Αν βάλουμε απευθείας το χυλό της γύρης τα μελίσσια τον παίρνουν απίστευτα γρήγορα. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι πνίγονται πολλές μέλισσες γιατί τις «τραβά» μέσα.

Ένας άλλος τρόπος που έχω εφαρμόσει πειραματικά με καλά αποτελέσματα είναι να δίνω στις μέλισσες σκόνη γύρης ανακατεμένη με σογιάλευρο. Τα μόνα προβλήματα είναι ότι η γύρη δεν κονιορτοποιείται εύκολα και πως σε 1 - 2 μέρες η σκόνη λόγο της υγρασίας πετρώνει και πρέπει να την ξανατρίψουμε. Την παραπάνω μέθοδο μπορούμε να την εφαρμόσουμε και μέσα στην κυψέλη και εκτός. Οι μέλισσες κυλιούνται μέσα στη σκόνη μετά «σκουπίζονται», φτιάχνουν βόλους την γύρη και την μεταφέρουν στις κηρήθρες.

ΠΕΥΚΟΜΕΛΟ

Φέτος μετά το στραπάτσο που πάθαμε όλοι στη βανίλια αποφάσισα για πρώτη φορά να μεταφέρω στο πεύκο για να βγάλω τα έξοδα. Την ιδέα μου την έριξε ο ξαδέλφος μου και μαλιστα προτεινε να τα παμε στο χωριό της γυναίκας του, τις Ροβιές Εύβοιας.Πήγα τα μελίσσια εκεί περί το τέλος Αύγουστου. Το αποτέλεσμα μέχρι στιγμής με αποζημίωσε αφού το πεύκο έδωσε αρκετά μέλια. Το μέλι του πεύκου που δοκίμασα για πρώτη φορά είναι νόστιμο και γευστικά μοιάζει με την πολύ οικεία σε εμένα βανίλια.

Συνταγή και τρόπος παρασκευής βανίλιας ή κάντιο (για μικρές ποσότητες)

ΥΛΙΚΑ

1.                  1kg απλής κρυσταλλικής ζάχαρης

2.                   200 ml νερό

3.                   25 γραμμάρια  γλυκόζης (ένα κουτάλι της σούπας) Μπορούμε να το αντικαταστήσουμε και με 2 κουταλιές μέλι

4.                  Ελάχιστο λεμόνι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Βάζουμε στη φωτιά το νερό. Όταν αρχίσει να ζεσταίνεται προσθέτουμε και διαλύουμε την γλυκόζη. Έπειτα ρίχνουμε την ζάχαρη ανακατεύοντας συνεχώς για να διαλυθεί. Όταν το μείγμα  φτάσει  στους 111 βαθμούς αρχίζει και φουσκώνει επικίνδυνα!! Χρειάζεται μεγάλη προσοχή για να μην ξεχειλίσει. Όταν φτάσουμε στους 117 βαθμούς κατεβάζουμε αμέσως από την φωτιά το μίγμα. Αν είναι δυνατόν κρυώνουμε σε μπεν μαρι άμεσα. Συνεχίζουμε να ανακατεύουμε έως ότου το μίγμα αρχίσει να γίνεται άσπρο. Το πλάθουμε αν θέλουμε λίγο ακόμα (μέχρι να γίνει σχετικά στερεό και έπειτα το ρίχνουμε μέσα σε πιατάκια από γλάστρες. Το αφήνουμε να κρυώσει εντελώς και αν έχει σταθεροποιηθεί τελείως την άλλη μέρα το σκεπάζουμε με μεμβράνη. Αν όχι τότε το αφήνουμε όσο χρειαστεί να σκληρύνει επιφανειακά. Ανοίγουμε μικρή τρύπα στην μεμβράνη και τροφοδοτούμε.

Το κάντιο θα μπορούσαμε να πούμε , κατά κάποιο τρόπο πως είναι αντικατάστατο του σιροπιού και τα μελίσσια το καταναλώνουν με βουλιμία. Σε αντίθεση το ζαχαροζύμαρο είναι ποιο ήπιας μορφής τροφοδοσία και υπάρχουν ενδείξεις ότι δεν αποθηκεύεται.

Το μείγμα πρέπει να φτάνει την μέγιστη θερμοκρασία του σε όσο το δυνατόν μικρότερο χρόνο. Ομοίως πρέπει να κρυώνει σύντομα για να μην ανεβαίνει ο αριθμός HMF